അകത്തെ ചുവരുകളില്
ഹൃദയത്തിന്റെ നിലത്തില്
സ്വന്തം ചരിത്രപുസ്തകം ഒന്ന്
പേജുകള് പുത്തു, വേരുകളോടി
കിടക്കുന്നു
ഹൃദയത്തിന്റെ നിലത്തില്
സ്വന്തം ചരിത്രപുസ്തകം ഒന്ന്
പേജുകള് പുത്തു, വേരുകളോടി
കിടക്കുന്നു
പുസ്തകം തന്റെ ലക്ഷംകൈകളെവിരിച്ചുകൊണ്ട്
നിവര്ന്നു എഴുന്നേറ്റുനില്ക്കുന്നു
വിടിന്റെ കൂര തട്ടിമുട്ടി
നിവര്ന്നു എഴുന്നേറ്റുനില്ക്കുന്നു
വിടിന്റെ കൂര തട്ടിമുട്ടി
കൈ വിരിച്ച ശാഖകളില്
ദേശാടനത്തിലെ സംഭവങ്ങള്
ചില കുറിപ്പുകളായി തളിര്ത്തു ഇലയായി
ചിലത് കായ്കളായി
ദേശാടനത്തിലെ സംഭവങ്ങള്
ചില കുറിപ്പുകളായി തളിര്ത്തു ഇലയായി
ചിലത് കായ്കളായി
കാറ്റ് ഒരിക്കല്പോലും അതിനെ തുക്കികൊണ്ടുപോകുന്നില്ല
അതിന്റെ ഒരു കണ്ണിപോലും ഒരു അമ്പും വിഴ് ത്തുന്നില്ല
കൂര ഇടിഞ്ഞുപോകുന്നവരെ മരം വളരട്ടെ
അതിന്റെ ഒരു കണ്ണിപോലും ഒരു അമ്പും വിഴ് ത്തുന്നില്ല
കൂര ഇടിഞ്ഞുപോകുന്നവരെ മരം വളരട്ടെ
No comments:
Post a Comment